Strategia funkcjonowania weterynarii w Polsce w zakresie ochrony zdrowia publicznego
Warszawa, dn. 21.06.2006 r.
KRLW/061/19/06 wg rozdzielnika
Strategia funkcjonowania weterynarii w Polsce w zakresie ochrony zdrowia publicznego
Krajowa Rada Lekarsko-Weterynaryjna
I.
Struktura zatrudnienia lekarzy weterynarii w Polsce
- - ogólna liczba lekarzy weterynarii (czynni zawodowo, emeryci i renciści) – 12 400 osób
- ogólna liczba lekarzy weterynarii wolnej praktyki wykonujących czynności w imieniu Inspekcji Weterynaryjnej jako urzędowi lekarze weterynarii, w oparciu o prowadzone przez nich zakłady lecznicze dla zwierząt – ok. 7 400 osób
- etatowi pracownicy Inspekcji Weterynaryjnej – ok. 1 500 osób
- pozostali: lekarze weterynarii zajmujący się wyłącznie wolną praktyką, pracownicy uczelni oraz emeryci i renciści
II.
Umocowanie weterynarii w strukturach państwa
Weterynaria w strukturach państwa reprezentowana jest przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Departament Bezpieczeństwa Żywności
i Weterynarii, Główny Inspektorat Weterynarii z jego organami. Prawo weterynaryjne tworzone jest przez Departament Bezpieczeństwa Żywności
i Weterynarii. Realizacja tego prawa jest obowiązkiem Inspekcji Weterynaryjnej. Ministerstwo reprezentuje interes rolników i przemysłu rolno-spożywczego. Główny Inspektorat Weterynarii ma zadania w zakresie ich kontroli. Prawidłowe i skuteczne wykonywanie zadań nałożonych na Inspekcję Weterynaryjną zależy od zasilenia budżetowego. Niedoszacowanie potrzeb etatowych i finansowych Inspekcji Weterynaryjnej znacznie utrudnia pełną realizację systemu bezpieczeństwa żywności, bezpieczeństwa epizootycznego i epidemiologicznego Polski.
Sprawność Inspekcji Weterynaryjnej jako centralnego organu administracji państwowej powinna wynikać z jego struktury. Należy ustawowo wprowadzić pełną pionizację Inspekcji Weterynaryjnej, z bezpośrednią podległością Ministrowi, z własnym, odpowiednio do potrzeb skonstruowanym, budżetem.
III.
Propozycje niezbędnych potrzeb budżetowych weterynarii
Konstrukcja budżetu weterynarii powinna wynikać z zadań, które są na nią nakładane ustawowo.
Z analizy tych zadań, które musi wykonać Inspekcja Weterynaryjna w 2007 roku, wynika, że niezbędne są jej środki budżetowe w wysokości:
Razem nakłady budżetowe:
Na Inspekcję Weterynaryjną - 369.721 tys. zł.
Na monitoring i wypłaty dla rolników za chore zwierzęta ubite z urzędu - 171.352 tys. zł.
OGÓŁEM: 541.073 tys. zł.
Załącznik nr 2 zawiera dane dotyczące budżetu na 2006 r., zaś szczegółowe dane dotyczące potrzeb budżetowych na 2007 r. zawarte są w załączniku nr 1.
Budżet na monitoring chorób zwierząt jest uzależniony od zakresu
i częstotliwości badań stad w Polsce. Szczegółowy program monitoringu wynika z decyzji Komisji Europejskiej, która określa warunki uznania w Polsce regionów wolnych od monitorowanych ustawowo chorób zakaźnych zwierząt.
Należy nadmienić, że większość krajów Unii Europejskiej korzysta ze środków wspólnotowych do finansowania działań w zakresie zwalczania chorób zakaźnych zwierząt. Środki te mogą nawet w 50 % pokryć potrzeby wynikające z tych zadań.
IV.
Współpraca inspekcji
Odnosząc się do zagadnienia zasad współpracy pomiędzy Inspekcją Weterynaryjną i innymi inspekcjami w zakresie bezpieczeństwa żywności, epizootycznego i epidemiologicznego kraju oraz ochrony środowiska stwierdzamy, że należy uporządkować prawo we wszystkich zainteresowanych resortach. Występuje duża niezgodność w obowiązujących aktach prawnych, uniemożliwiająca harmonijną współpracę pomiędzy inspekcjami resortowymi. Niespójność prawa
w zakresie kompetencji poszczególnych inspekcji i ich nakładanie się wzajemne prowadzi do chaosu przy zwalczaniu chorób zakaźnych i zaraźliwych dla ludzi
i zwierząt. Minister Zdrowia przygotował projekt rozporządzenia w sprawie współdziałania między organami Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Inspekcji Weterynaryjnej oraz Inspekcji Ochrony Środowiska w zakresie zwalczania chorób zakaźnych, w którym bez głębszej analizy zapisał szereg czynników i chorób, którymi interesuje się resort zdrowia.
Zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt, a szczególnie zoonoz wymaga rozważnego ich wpisania – kompatybilnego z przepisami weterynaryjnymi oraz potężnego budżetu – nie można pisać, że nie pociąga to konsekwencji dla budżetu państwa.
Dlatego należy bezwzględnie określić priorytety dla zadań koniecznych do realizacji w najbliższym czasie i zabezpieczyć na nie niezbędne środki finansowe.
Samorząd proponuje spotkanie Ministrom Zdrowia, Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Ochrony Środowiska i Finansów. W przygotowanym projekcie występuje niespójność i błędy w nazewnictwie chorób. Podobne błędy występują w aktach prawnych opracowanych przez Sejm, dlatego w takich „warsztatach” powinni uczestniczyć również posłowie. Połączenie tylko Inspekcji Weterynaryjnej, Sanitarnej i Ochrony Środowiska nie wypełnia wszystkich zadań wynikających
z zagrożeń zdrowia publicznego. Inspekcji, które powinny ze sobą współpracować, jest więcej. Muszą one posługiwać się jednolitym prawem.
V.
Bezpieczeństwo epizootyczne kraju
Zagrożenia bezpieczeństwa żywności są bardzo poważne. Swobodny obrót zwierzętami i produktami pochodzenia zwierzęcego w Unii Europejskiej stwarza realne zagrożenia epizootyczne. Z uwagi na luki prawne i brak odpowiednich środków finansowych w wielu przypadkach postępowanie przeciwepizootyczne ma charakter działań pozornych i może nie przynieść oczekiwanych efektów.
VI.
Inicjatywa legislacyjna
Należy dążyć do uporządkowania prawa weterynaryjnego, między innymi poprawienia następujących ustaw:
- z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej /Dz. U. Nr 33, poz. 287 ze zm./,
- z dnia 18 grudnia 2003 r. o zakładach leczniczych dla zwierząt /Dz. U. z 2004 r. Nr 11, poz. 95/,
- z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt /Dz. U. Nr 69, poz. 625/,
- z dnia 2 kwietnia 2004 r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt /Dz. U. Nr 91, poz. 872/,
- z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne /dz. U. Nr 126, poz. 1381/
- prawa paszowego
Należy szczegółowo przeanalizować prawo weterynaryjne stosując się do zaleceń Unii Europejskiej, dążyć do uproszczenia tego prawa, dokonując jego korekt.
VII.
Szkolenia pracowników Inspekcji Weterynaryjnej i lekarzy wolnej praktyki wyznaczonych do czynności urzędowych
Częste nowelizacje prawa weterynaryjnego Unii Europejskiej i polskiego powodują konieczność kształcenia ustawicznego pracowników Inspekcji Weterynaryjnej oraz lekarzy wolnej praktyki wyznaczonych do wykonywania czynności zleconych przez organy Inspekcji. Obecnie zadanie to nie jest realizowane z powodu braku środków finansowych w budżetach inspektoratów wszystkich szczebli.
Nie jest realizowany również z powodu braku środków finansowych zapis art.25 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej /Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483 ze zm./ dotyczący służby przygotowawczej osób podejmujących pracę po raz pierwszy w inspektoratach weterynarii.
Organizacja i koordynacja szkoleń oraz pozyskiwanie środków na ten cel
z Urzędu Służby Cywilnej oraz programów pomocowych Unii Europejskiej winno być zadaniem przypisanym Dyrektorowi Generalnemu Głównego Inspektoratu Weterynarii.
Izba Lekarsko-Weterynaryjna deklaruje swój udział w organizowaniu, realizacji i częściowym finansowaniu szkoleń lekarzy weterynarii i służb pomocniczych.
VIII.
Kształcenie lekarzy weterynarii
W bieżącym roku akademickim wszedł w życie nowy standard nauczania na kierunku weterynaria dostosowujący program studiów do aktualnych wymogów UE. Wprowadzono między innymi praktykę hodowlaną, podział gatunkowy
w przedmiotach klinicznych i dodatkowe, dotychczas nie wykładane przedmioty.
Realizacja nowego programu wymaga jednak zwiększenia nakładów pieniężnych. Na wielu Wydziałach konieczny jest zakup nowoczesnego sprzętu medycznego do prowadzenia zajęć klinicznych. Zgodnie z zaleceniami komisji akredytacyjnych, większy niż dotychczas nacisk powinno się położyć na praktyczne kształcenie studentów, tak żeby absolwenci byli lepiej przygotowani do wykonywania zawodu po uzyskaniu dyplomu lekarza weterynarii. Problem słabego finansowania Wydziałów Weterynaryjnych został przedstawiony również przez VI Krajowy Zjazd Lekarzy Weterynarii, który w przyjętej uchwale nr 14/2005/VI z dnia 19 czerwca 2005 r. zaapelował do Ministra Edukacji i Sportu o zmianę zasad finansowania Wydziałów Medycyny Weterynaryjnej poprzez zmianę współczynnika kosztochłonności kształcenia studentów do 6 i finansowanie praktyk, a także o finansowanie stażów zawodowych absolwentów przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
To opracowanie kierujemy do wszystkich polityków, którzy będą decydowali o kształcie i funkcjonowaniu organów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo zdrowia publicznego, w tym weterynarii.
Zwracamy uwagę, że nakłady na Inspekcję Weterynaryjną służą bezpieczeństwu żywności i zapewniają bezpieczeństwo epizootyczne i epidemiologiczne kraju.
Przypominamy, że niedoszacowanie potrzeb weterynaryjnych może skutkować, tak jak w Wielkiej Brytanii, olbrzymimi stratami gospodarczymi – usuwanie skutków pryszczycy kosztowało rząd Wielkiej Brytanii 11 miliardów funtów. Przykładem właściwej obsługi budżetowej weterynarii jest Hiszpania, która
z budżetem w przeliczeniu 3 000 000 000 PLN efektywnie zwalcza chorobę niebieskiego języka i afrykański pomór świń.
Aktualnie prowadzone są prace nad projektem powołującym jedną inspekcję do spraw bezpieczeństwa żywności, w której 60 % zadań, to zadania Inspekcji Weterynaryjnej. Dlatego też w projektowanej wspólnej inspekcji, Inspekcja Weterynaryjna powinna zajmować należne jej miejsce.
Krajowa Rada Lekarsko-Weterynaryjna wyraża gotowość aktywnego uczestnictwa w pracach nad całym obszarem zadań weterynaryjnych, mających na celu ochronę zdrowia publicznego.
dr n. wet. Tadeusz Jakubowski
Prezes Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej
Załączniki:
- zał. 1 - Plan budżetu zadaniowego na rok 2007 dla Inspekcji Weterynaryjnej oraz zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt i badania monitoringowe pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach zwierząt i produktach pochodzenia zwierzęcego,
- zał. 2 - Sprawozdanie z prac nad ustaleniem budżetu zadaniowego Inspekcji Weterynaryjnej.
Warszawa, 21.06.2006 r.
KRLW/061/19/06 – Załącznik nr 1
Plan budżetu zadaniowego na rok 2007 dla Inspekcji Weterynaryjnej oraz zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt i badania monitoringowe pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach zwierząt i produktach pochodzenia zwierzęcego.
Część 32 – Rolnictwo
Dział 010 Rozdział 01021 - Główny Inspektorat Weterynarii – 6.101 tys. zł.
Dział 010 Rozdział 01035 – Graniczne Inspektoraty Weterynarii – 7.048 tys. zł.
Część 83 Rezerwy celowe
Dział 758 Rozdział 75818.
Zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt oraz zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt i badania monitoringowe pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach zwierząt i produktach pochodzenia zwierzęcego a także dofinansowanie kosztów realizacji zadań Inspekcji Weterynaryjnej kwota 109.594 tys. zł.
Część 85 Budżety Wojewodów ogółem
Dział 010 Rozdział 01022
Zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt oraz badania monitoringowe pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach zwierząt i produktach pochodzenia zwierzęcego 61.758 tys. zł.
Dział 010 Rozdział 01033 Wojewódzkie Inspektoraty Weterynarii – 101.640 tys. zł.
Dział 010 Rozdział 01034 Powiatowe Inspektoraty Weterynarii 254.932 tys. zł.
Razem nakłady na Inspekcję
Główny Inspektorat Weterynarii – 6.101 tys. zł.
Graniczne Inspektoraty Weterynarii – 7.048 tys. zł.
Wojewódzkie Inspektoraty Weterynarii – 101.640 tys. zł.
Powiatowe Inspektoraty Weterynarii 254.932 tys. zł.
RAZEM: 369.721 tys. zł.
Zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt oraz badania monitoringowe.
Rezerwy celowe 109.594 tys. zł.
Budżet Wojewodów Rozdz. 01022 61.758 tys. zł.
RAZEM: 171.352 tys. zł
- 12.000 tys. zł (opłata za przeprowadzenie monitoringu zwalczania chorób zakaźnych zwierząt przez wyznaczonych lekarzy weterynarii).
Pozostaje kwota 159.352 tys. zł za przeprowadzony monitoring na rzecz konsumentów. Badania BSE, chorób zakaźnych (TBC, bruceloza, białaczka), szczepienie lisów wolnożyjących, monitoring żywności i pasz, monitoring chorób zakaźnych (pryszczyca, pomór świń, choroba pęcherzykowa), chorób odzwierzęcych, salmonelloza, nowych programów choroba Aujeszky’ego oraz odszkodowania dla rolników za zwierzęta zabite z urzędu.
Razem nakłady budżetowe
Na Inspekcję Weterynaryjną 369.721 tys. zł.
Na monitoring i wypłaty 171.352 tys. zł.
OGÓŁEM: 541.073 tys. zł.
01022 Zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt i badania monitoringowe – 61.758
Rozdz. 01033 – WIW – 101.640
Rozdz. 01034 – PIW - 254.932
Nazwa województwa Budżet (w tys. zł.) wojewodów projekt 2007.
01022 01033 01034
- Dolnośląskie 2.730 5.417 19.960
- Kujawsko – pomorskie 4.411 6.863 13.774
- Lubelskie 3.154 4.948 17.816
- Lubuskie 1.926 5.093 8.269
- Łódzkie 3.725 5.400 16.875
- Małopolskie 3.916 5.166 10.438
- Mazowieckie 10.211 9.794 27.034
- Opolskie 1.521 6.007 8.845
- Podkarpackie 2.372 5.727 16.338
- Podlaskie 3.427 5.348 18.306
- Pomorskie 4.726 6.317 13.898
- Śląskie 2.298 7.140 13.489
- Świętokrzyskie 1.511 3.520 10.534
- Warmińsko– Mazurskie 3.684 5.653 16.494
- Wielkopolskie 8.920 12.230 27.293
- Zachodniopomorskie 3.226 7.017 15.569
RAZEM: 61.758 101.640 254.932
Z poważaniem,
dr n. wet. Tadeusz Jakubowski
Prezes Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej
Warszawa, 21.06.2006 r.
KRLW/061/19/06 – Załącznik nr 2
Sprawozdanie z prac nad ustaleniem budżetu zadaniowego Inspekcji Weterynaryjnej.
Stan faktyczny na rok 2006.
Ustawa budżetowa na rok 2006 z dnia 17 lutego 2006 (Dz. U. Nr 35, poz. 244 z dnia 2 marca 2006).
Wydatki na weterynarię w ustawie budżetowej zapisane są w:
Część 32 – Rolnictwo
Dział 010 Rozdział 01021 - Główny Inspektorat Weterynarii – 5.547 tys. zł.
Dział 010 Rozdział 01035 – Graniczne Inspektoraty Weterynarii – 6.408 tys. zł.
Część 83- Rezerwy celowe
Dział 758 Rozdział 75818 poz. 30
Zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt oraz dofinansowanie kosztów realizacji zadań Inspekcji Weterynaryjnej kwota 77.494 tys. zł.
Część 85 Budżety Wojewodów ogółem:
Dział 010 Rozdział 01022
Zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt oraz badania monitoringowe pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach zwierząt i produktach pochodzenia zwierzęcego 60.278 tys. zł.
Dział 010 Rozdział 01033 Wojewódzkie Inspektoraty Weterynarii – 87.358 tys. zł.
Dział 010 Rozdział 01034 Powiatowe Inspektoraty Weterynarii 136.707 tys. zł.
Inspekcja
Główny Inspektorat Weterynarii – 5.547 tys. zł.
Graniczne Inspektoraty Weterynarii – 6.408 tys. zł.
Wojewódzkie Inspektoraty Weterynarii – 87.358 tys. zł.
Powiatowe Inspektoraty Weterynarii 136.707 tys. zł.
RAZEM: 236.020 tys. zł.
Zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt oraz badania monitoringowe.
Rezerwy celowe 77.494 tys. zł.
Budżet Wojewodów Rozdz. 01022 60.278 tys. zł.
RAZEM: 137.772 tys. zł
- 11.600 tys. zł (opłata za przeprowadzenie monitoringu zwalczania chorób zakaźnych zwierząt przez wyznaczonych lekarzy weterynarii).
Pozostaje kwota 126.172 tys. zł za przeprowadzony monitoring na rzecz konsumentów oraz odszkodowania dla rolników za zwierzęta zabite z urzędu.
Razem nakłady budżetowe:
Na Inspekcję Weterynaryjną 236.020 tys. zł.
Na monitoring i wypłaty 137.772 tys. zł.
OGÓŁEM: 373.792 tys. zł.
Działalność Klubu Seniora Warszawskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej w 2005 roku
Uczczono pamięć kol. lekarza wet. Janiny DZIEDZIANOWICZ zmarłej 2005-07-15.
80-lecie (ur. w 1925 r.) obchodzili:
- prof. n.wet. Krzysztof ŚWIERZYŃSKI
- dr n. rol., lek. wet. Aleksandra KONARSKA-SZUBSKA
- lek. wet. Stefan LESIŃSKI
- lek. wet. Zygmunt WEREMOWICZ
oraz
- dr n. wet. i lek. wet. Aleksandra KONARSKA-SZUBSKA otrzymali złoty dyplom honorowy lekarza weterynarii z okazji 50-lecia ukończenia studiów (1950-1955) na Wydziale Wet. U.W. – SGGW w Warszawie.
Klub Seniora Warszawskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej liczy obecnie 39 członków, wśród których są:
- 4 profesorowie nauk weterynaryjnych
- 4 doktorzy nauk weterynaryjnych
- 1 dr n. rol. – lekarz weterynarii
- 1 lekarz wet. – inż. zootechnik
- 27 lekarzy weterynarii
- 1 technik weterynarii
Poza Warszawą zamieszkuje trzech kolegów.
Zebrania odbywają się w Krajowej Izbie Lekarsko-Weterynaryjnej w Warszawie, Aleja Przyjaciół 1 w pierwszy poniedziałek każdego miesiąca wyłączając okres letni.
Zarząd klubu składa się następująco:
- Prezes – Leon Marian ZANIEWSKI
- Vice – prezesi:
1. Władysław LAUDAŃSKI, kronikarz
2. Jan Zdzisław KRASNODĘBSKI
- Sekretarz : Tadeusz Bolesław KRZEŚNIAK
Członkowie Klubu Seniora są zwolnieni z opłacania składek członkowskich i otrzymują bezpłatnie „Życie Weterynaryjne”.
Własnym funduszem klub nie dysponuje.
Na zebraniach omawiano ważniejsze wydarzenia:
- VI Krajowy Zjazd Lekarzy Weterynarii : 17-19 czerwca 2005 r.
-Wybory do Krajowej Izby Lek. Wet.- Prezesem został
dr nauk wet. Tadeusz JAKUBOWSKI
- Na terenie SGGW w Warszawie pod patronatem Wydziału Medycyny Weterynaryjnej w dniach 13-14 maja 2005 r. odbyła się wielka majówka, tzw. Kampus na Ursynowie.
- Noworoczne spotkanie seniorów klubu odbyło się 9 stycznia 2006 r.
- Afera mięsna „Constaru” w Starachowicach – „odświeżanie” wędlin.
Wygłoszono kilka referatów naukowo-popularnych:
- Wojskowi lekarze wet. w obronie Warszawy, Modlina i Lubelszczyzny w 1939 roku wraz z wykazem personalnym
- Weterynaria polska w Maroku w oparciu o pracę lekarza wet.
Stefana LESIŃSKIEGO
- Gruźlica ludzi i zwierząt
- Grypa ptasia (influenca)
- BSE
- Medycyna ziołowa andyjska
Poza tym klub prowadzi Album fotograficzny oraz Kronikę.
WŁADYSŁAW LAUDAŃSKI,
Warszawa, dnia 7 lutego 2006 r.
Budżet IW
Warszawa, dn. 13 09 2005 r.
KRL-W-31-49/05/IV
Pan J.Jerzy Pilarczyk Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Szanowny Panie Ministrze,
Krajowa Rada Lekarsko-Weterynaryjna przedstawia szczegółową kalkulację dotyczącą zabezpieczenia środków budżetowych na potrzeby Inspekcji Weterynaryjnej na rok 2006.
1. Stan faktyczny obecny
Zatrudnienie w Inspektoratach w świetle wykonania zadań narzuconych przepisami prawa.
Inspekcja Weterynaryjna wykonuje zadania w oparciu 13 ustaw, ok. 200 rozporządzeń wykonawczych, ok. 400 Dyrektyw i Rozporządzeń Parlamentu Europejskiego.
W Wojewódzkich Inspektoratach Weterynarii zatrudnionych jest 1340 osób, w tym 542 lekarzy weterynarii. W Powiatowych Inspektoratach Weterynarii zatrudnionych jest 2666 osób, w tym 935 lekarzy weterynarii. W tej sytuacji na 1 inspektora przypada 100-350 podmiotów do skontrolowania rocznie. Na rzetelną kontrolę większych podmiotów trzeba poświęcić 2-3 dni. Aby zapewnić bezstronność i obiektywizm kontroli, należy ją przeprowadzać w zespole 2-osobowym. Tak więc na 2-osobowy zespól przypada rocznie 700 kontroli.
Na terenie kraju funkcjonuje 16 WIW-etów i 304 PIW-ety, w ponad połowie PIW-etów rocznie wydaje się ok. 1000 decyzji administracyjnych.
2. Potrzeby kadrowe na 2006 rok.
Znowelizowane ustawy weterynaryjne nakładają na Inspekcję szereg nowych zadań i, zdaniem Głównego Inspektoratu Weterynarii, potrzeba do ich wykonania ok. 1000 etatów lekarzy weterynarii. Z wyliczeń Krajowej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej należy zabezpieczyć:
- • 1050 etatów dla lekarzy weterynarii – inspektorów w Powiatowych Inspektoratach Weterynarii;
- • 64 etaty dla lekarzy weterynarii – inspektorów w Wojewódzkich Inspektoratach Weterynarii;
- • 138 etatów dla prawników zatrudnionych po 0.5 etatu w Powiatowych Inspektoratach Weterynarii;
- • 145 etatów dla informatyków po 0.5 etatu w Powiatowych Inspektoratach Weterynarii;
- • 150 etatów dla księgowych, uzupełnienie do zatrudnienia w Powiatowych Inspektoratach Weterynarii wynikające z nałożonych zadań:
- - Kodeks Postępowania Administracyjnego z 14.06.1960r. (Dz. U. 02.98.1071);
- - Kodeks cywilny z 23.04.1964r. (Dz. U. 71.16.93 ze zm.);
- - Ustawa o działalności gospodarczej z 23.12.1988r. (Dz. U. 90.41.324 ze zm.);
- - Ustawa Prawo działalności gospodarczej z 19.11.1999r. (Dz. U 00.101.1178 ze zm.);
- - Ustawa Prawo budżetowe z 05.01.1991r. (Dz. U.93.72.344 ze zm.);
- - Ustawa o rachunkowości z 29.09.1994r. (Dz. U.97.121.591. ze zm.);
- - Ustawa o finansach publicznych z 26.11.1998r. (Dz. U. 99.155.1014 ze zm.);
- - Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych z 26.07.1991r. (Dz. U. 91.80.35 ze zm.);
- - Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych z 12.01.1991r. (Dz. U. 91.9.31 ze zm.);
- - Ustawa o podatku od towarów i usług z 11.03.2004r. (Dz. U. 04.54.535);
- - Ustawa o służbie cywilnej z 18.12.1998r. (Dz. U. 99.44.483 ze zm.).
3. Skutki finansowe płac
określone na podstawie rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 października 1999 roku w sprawie określenia stanowisk urzędniczych, wymaganych kwalifikacji zawodowych, stopni służbowych urzędników służby cywilnej, mnożników do ustalenia wynagrodzenia oraz szczegółowych zasad ustalania i wypłacania innych świadczeń przysługujących członkom korpusu służby cywilnej wraz z późniejszymi zmianami.
1050 etatów dla lekarzy weterynarii PIW – rocznie wraz z pochodnymi 97 milionów złotych;
64 etaty dla lekarzy weterynarii WIW – 1.356 tys. złotych;
138 etatów dla prawników 2.700 zł x 12 mies. = 3.800 tys. złotych;
145 etatów dla informatyków 1.650 zł x 12 mieś. = 2.871 tys. złotych;
150 etatów księgowych 2.000 x 12 mieś. – 3.600 tys. złotych
Razem: 108.627.000 złotych
4. Wydatki rzeczowe Inspektoratów Weterynarii
W chwili obecnej wydatki rzeczowe stanowią 11-12% wydatków budżetu Inspekcji, co w skali budżetów wszystkich 304 PIW-etów stanowi ok. 8-9 milionów rocznie. W roku 2006 należy zwiększyć wydatki rzeczowe do poziomu 35% wydatków budżetu Inspekcji.
UZASADNIENIE
Od roku 2004 obniżane są wydatki rzeczowe inspektoratów, a rosną obiektywnie koszta (opłaty, podatki, wydatki na delegację, sprzęt i inne). Skutek finansowy to dodatkowe 18 milionów na wydatki rzeczowe dla inspektoratów.
Nowe stanowiska pracy kosztować będą po ok. 10.000 zł na jedną osobę, zatrudnionych będzie 1547 pełnych etatów, co stanowi wydatek 15.470 tys złotych.
Razem wydatki rzeczowe w roku 2006 powinny wynieść 42.470.000 złotych.
5. Płace określone na podstawie cytowanego rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów.
Obecnie zatrudnieni lekarze weterynarii wynagradzani wg załącznika nr 2.
Tabela mnożników kwoty bazowej służących do ustalania wysokości wynagrodzenia zasadniczego członków korpusu służby cywilnej z uwzględnieniem wysokość wykorzystania średnio mnożnika:
Wyższe stanowisko w służbie cywilnej 0,604-10,850 – wykorzystanie ok. 26%;
Średni szczebel zarządzania 0,604-9,630 – wykorzystanie ok. 17%;
Stanowiska koordynujące i samodzielne 0,540-7,15 – wykorzystanie ok. 25%;
Stanowiska specjalistyczne 0,480-4,34 – wykorzystanie ok. 28%;
Stanowiska wspomagające 0,480-2,713 – wykorzystanie ok. 35%.
Lekarz weterynarii zarabia brutto:
Powiatowy od 2.700 do 4.600 złotych;
Z-ca powiatowego od 1.700 do 3.500 złotych;
Inspektor zatrudniony w PIW-ecie od 1.200 do 2.100 złotych.
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna wnosi o podniesienie mnożnika zgodnie z obowiązującą tabelą nr 2 cytowanego rozporządzenia do poziomu wykorzystania ok. 50%, co spowoduje zwiększenie nakładów na płace obecnie zatrudnionych lekarzy weterynarii w Inspekcji o kwotę ok. 67.000.000 złotych. 6.
Nadzór i kontrola nad identyfikacją i rejestracją stad bydła.
W Polsce wg ARiMR zarejestrowanych jest stad bydła - stan na 02.02.2005r.: Liczba sztuk bydła w stadzie Liczba stad 1-5 644.203 6-10 134.321 11-20 84.526 21-30 32.753 Powyżej 30 31.018 Razem 946.821 Kontrola 10% stad w tak rozdrobnionych obsadą gospodarstwach wyniesie od 94.000 do 110.000 stad.
Powiatowe Inspektoraty Weterynarii do wykonania tych zadań potrzebują:
867 etatów – koszt zatrudnienia 31.212 tys. złotych;
wyposażenie w terenowe środki transportu – 21.675 tys. złotych;
urządzenie dodatkowych stanowisk – 28.900 tys. złotych
Razem: 81.787 złotych.
Budżet niezbędny na 2006 r. Nakłady na niezbędną liczbę dodatkowych etatów 108.627.000 Wydatki rzeczowe Inspektoratów Weterynarii 42.470.000 Zwiększenie nakładów na płace 67.000.000 Nadzór i kontrola IRZ 81.787.000 Razem 299.884.000 W przedstawionym zestawieniu nie uwzględniano nakładów na badania monitoringowe bydła i innych gatunków zwierząt oraz kwot przeznaczanych na rezerwę epizootyczną kraju.
Przedstawione wyliczenia stanowią niezbędne kwoty, które powinny być zabezpieczone z Budżetu Państwa dla Inspekcji Weterynaryjnej na rok 2006.
Na pytania, wątpliwości odpowiemy szczegółowo.
Opracował zespół pod przewodnictwem Wiceprezesa KRLW
Mirosława Tomaszewskiego
Z poważaniem,
dr n. wet. Tadeusz Jakubowski Prezes Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej
Do wiadomości:
Departament Bezpieczeństwa Żywności i Weterynarii
Główny Inspektorat Weterynarii
Wojewódzcy Lekarze Weterynarii – wszyscy
Okręgowe Izby Lekarsko-Weterynaryjne – wszystkie
Sprawozdanie Prezesa WIL-W za okres 2001-2005
Sprawozdanie Prezesa Warszawskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej za okres 2001-2005
Cztery lata jakie minęły od rozpoczęcia kadencji Rady WIL-Wet splotły się z doniosłymi wydarzeniami w naszym życiu publicznym, samorządowym, gospodarczym i politycznym. Najbardziej pilnymi zadaniami w tym czasie było dostosowanie polskiego prawa do prawa unijnego.
W latach 2002,2003 zajmowaliśmy się problemami znakowania i identyfikacji bydła . Uznaliśmy ,że lekarze województwa mazowieckiego powinni włączyć się aktywnie do akcji. Wielu lekarzy wykonywało znakowanie, które było dla nich źródłem dodatkowego przychodu. W tym czasie powołaliśmy również 2 nadzwyczajne komisje ds. laboratoriów weterynaryjnych i ds. pracy nad ustawą Prawo Farmaceutyczne i aktami wykonawczych do tej ustawy. Sprawozdania z prac tych komisji zamieszczone są w sprawozdaniu. W imieniu Rady serdecznie dziękuję wszystkim członkom tych komisji za ich pełną poświecenia pracę. Również w tym czasie trwały w sejmie prace nad ustawą o zakładach leczniczych dla zwierząt. Dzięki naszym staraniom udało się wykreślić zapisy dyskryminujące lekarzy weterynarii zatrudnionych na uczelniach - zapis mówiący, że nie mogą oni być właścicielami zakładu leczniczego dla zwierząt. Oceniając z perspektywy tę ustawę można stwierdzić, że od tego jak będzie ona przez nas stosowana takie będą jej skutki. Jak będą pracowali technicy weterynarii i kto będzie właścicielem zakładów leczniczych dla zwierząt.
Również w tych latach Polska w szybkim tempie musiała nadrobić zaległości w przystosowaniu całego prawa, w tym prawa weterynaryjnego, do standardów europejskich. Wszyscy wiedzieli, że jest to konieczne, ale prace legislacyjne postępowały w ślimaczym tempie . Dopiero w latach 2003 i 2004 nastąpiło nadzwyczajne przyśpieszenie procedowania nad ustawami i aktami wykonawczymi – rozporządzeniami weterynaryjnymi. Spowodowało to niezwykłą nerwowość w ustanawianiu prawa. Projekty dokumentów do opiniowania przysyłano do naszej Izby z terminami do wykonania kilkunastogodzinnymi lub „ na wczoraj”. Nieprzestrzeganie przez Rząd ustawowego trybu konsultacji kwalifikowało wiele aktów prawnych do zaskarżenie w Trybunale Konstytucyjnym, czego nie podejmowano z powodu braku sił i środków ale również z poczucia odpowiedzialności za sprawy kraju, co zwykle nie było doceniane przez stronę rządową. Wiele aktów prawnych trzeba było natychmiast poprawiać z powodu błędów legislacyjnych. Ułomność ustanowionego prawa weterynaryjnego ciąży do dnia dzisiejszego na funkcjonowaniu naszego zawodu. W związku z narastającymi problemami Zjazd Lekarzy Weterynarii WIL-Wet w 2004 roku podjął uchwałę w sprawie wystąpienia do KRL-Wet o zwołaniu Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Lekarzy Weterynarii w celu omówienia aktualnych zagrożeń i stanu weterynarii w Polsce. Nasza inicjatywa nie została podjęta przez KRL-Wet i przez rady okręgowe Izby.
Dzień akcesji Polski w Unii Europejskiej zastał naszą weterynarię bez niezbędnych rozporządzeń lub z niekorzystnymi dla naszego zawodu aktami wykonawczymi do ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej.
W przypadku rozporządzenia Ministra R i RW z dnia 28 kwietnia 2004 roku „ w sprawie wysokości opłat za czynności wykonywane przez Inspekcję Weterynaryjną , miejsc pobierania opłat oraz zakresu i sposobu przekazywania informacji Komisji Europejskiej „ (Dz.U.nr 100, poz.1019) nie przeprowadzono ostatecznej konsultacji z samorządem lekarzy weterynarii. W opłatach zostały znacznie zaniżone ceny za usługi w zakresie badania zwierząt rzeźnych i mięsa , co skutkowało i skutkuje obniżeniem przychodów Inspekcji Weterynaryjnej, a w konsekwencji obniżenie wynagrodzenia lekarzy weterynarii wyznaczonych do czynności urzędowych. Nie dokonano podwyżek cen za badania monitoringowe bydła. Brak było jednoznacznego określenia regulacji obowiązujących w kwestii naliczania, pobierania i odprowadzania podatku VAT od wartości świadczonych usług. Wszystkie te sprawy spowodowały ogólnopolski protest lekarzy weterynarii. Prezes , Rada i Zjazd Lekarzy Weterynarii Warszawskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej byli inicjatorami opracowania kilku stanowisk KRL-Wet dotyczących opiniowania aktów prawnych oraz apelu z dnia 11 maja 2004 r. „ do lekarzy weterynarii, członków okręgowych izb lekarsko-weterynaryjnych o odmowę zawierania umów z powiatowymi lekarzami weterynarii na wykonywanie czynności z wyznaczenia „. Nie było rozporządzenia w sprawie zasad wynagradzania lekarzy weterynarii wyznaczanych do wykonywania czynności urzędowych. Brak klarownego stanowiska Izby Krajowej , wobec narastających problemów w zawodzie, spowodowała zaangażowanie się moje i członków Rady WIL-Wet w prace Ogólnopolskiego Porozumienia Stowarzyszeń Lekarzy Weterynarii Wolnej Praktyki. Ja i przedstawiciele Rady WIL-Wet uczestniczyliśmy we wszystkich zjazdach, spotkaniach i w negocjacjach z rządem prowadzonych przez Porozumienie i naszą Izbę. Na specjalnie organizowanych zebraniach, lekarze weterynarii województwa mazowieckiego zostali szczegółowo poinformowani o przyczynach naszego sporu z rządem oraz mieli możliwość wyrażenia swojego poparcia dla protestu poprzez tajne głosowanie. Opinia co do konieczności protestu wyrażona przez lekarzy weterynarii wolnej praktyki i lekarzy pracujących w Inspekcji była zgodna. Około 100% lekarzy poparło protest. Wspólnie z Porozumieniem opracowaliśmy postulaty do negocjacji z Ministrem Rolnictwa i Rozwoju Wsi (załączono w materiałach). Niestety nie było w tym czasie żadnej konstruktywnej współpracy z Głównym Lekarzem Weterynarii Piotrem Kołodziejem i jego zastępcami. Na rozmowy konsultacyjne w GIW zapraszani byli selektywnie reprezentujący KRL-Wet lekarze pracujący w Inspekcji, a nie dopuszczani byli do rozmów przedstawiciele lekarzy wolnej praktyki . Pomimo naszego protestu nie było w tej sprawie zdecydowanej reakcji Prezesa i większości członków Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej. We wcześniejszych konferencjach uzgodnieniowych również nie uczestniczyli przedstawiciele lekarzy wolnej praktyki. Dlatego niewłaściwi negocjatorzy łatwo oddawali nie swoje pieniądze ( zgoda w sierpniu 2003 na zmianę rozporządzenia Min RiRW z 14 lutego 2003 roku). W czasie trwania protestu pracownicy GIW dopuścili się uchybień wobec naszego zawodu, deprecjonując pracę lekarzy urzędowych oraz przedstawiając ich jako krezusów finansowych niewłaściwie wykonujących swoje obowiązki. Pomimo , że zostały złożone wnioski wobec tych osób do Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej sprawa nie jest we właściwym tempie prowadzona. Prowadzący sprawę Rzecznik Krajowy jest pracownikiem Inspekcji przez co jest skrępowany przy osądzaniu swoich przełożonych, gdyż uzależniony jest od nich służbowo. O przebiegu protestu informowaliśmy na stronie internetowej WIL-Wet oraz szczegółową informacje otrzymywali delegaci na Zjazd WIL-Wet. Faktycznie do dnia dzisiejszego protest nie został zakończony. Został nagłośniony w mediach i skonsolidował dużą liczbę lekarzy pracujących w terenie. Lekarze w naszym województwie w większości uczestniczyli w proteście, a pracownicy Inspekcji kosztem swoich innych obowiązków wykonywali za nich czynności urzędowe. Jednak w przyszłości przy upominaniu się o swoje prawa i warunki do godnego wykonywania zawodu powinniśmy być jeszcze bardziej jednomyślni, zdyscyplinowani i solidarni.
Nasza Rada wielokrotnie apelowała o naprawę funkcjonowania Inspekcji Weterynaryjnej poprzez jej lepsze finansowanie, zwiększenie liczby etatów przy lawinowo rosnących obowiązkach. Nadmiar pracy i brak pieniędzy rodzi frustrację u naszych kolegów zatrudnionych w Inspekcji i może być korupcjogenny. W postulatach Porozumienia domagaliśmy się, właściwego dla wykształcenia i nakładu pracy, wynagradzania pracowników Inspekcji Weterynaryjnej. Domagaliśmy się również zabezpieczenia niezbędnych środków budżetowych do wykonania czynności urzędowych, opłacanych z budżetu - wykupywanie bydła chorego na białaczkę i innych. Nie stosowanie obowiązującego prawa przy zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt naraża nasz kraj na poważne konsekwencje gospodarcze , zagraża bezpieczeństwu epizootycznemu kraju i kompromituje cały nasz zawód.
Do dnia dzisiejszego negocjujemy sprawę umów zawieranych z powiatowymi lekarzami weterynarii na wykonywanie czynności urzędowych z wyznaczenia. Proponowany przez GLW wzór umowy jest wyjątkowo jednostronny i nie zabezpiecza interesów lekarzy. Umowa wymusza oświadczenie, że nie wnosi on o opłacanie na jego rzecz składek na ubezpieczenia społeczne. Umowa narzuca lekarzowi status osoby fizycznej („cywilnej”), nie dopuszcza możliwości jej podpisania przez podmiot gospodarczy. Wiemy, że nadzór weterynaryjny w zakładach mięsnych o dużej zdolności ubojowej musi być traktowany jako czynność zespołowa i ograniczenie tej formy przez podpisywanie umów indywidualnych w poważny sposób utrudnia prawidłowe funkcjonowania tego nadzoru. Lekarze ci pracują bez możliwości prowadzenia działalności gospodarczej, bez osłony socjalnej, bez płatnych urlopów zatrudniając się fikcyjnie na ¼ etatu w bardzo dziwnych miejscach. Wcześniej zabezpieczali to sobie w ramach działalności podmiotu gospodarczego. Sytuacja ta urąga zdrowemu rozsądkowi i godności osobistej każdego lekarza weterynarii i świadczy o ciężkiej chorobie systemu.
Umowa w proponowanej formie dopuszcza możliwość jej podpisania przez lekarzy weterynarii, którzy nie wykonują działalności w ramach zakładu leczniczego dla zwierząt i jest sprzeczna z ustawą o zakładach leczniczych dla zwierząt oraz z ustawą Prawo Farmaceutyczne.
Uważamy, że należy konsekwentnie dążyć do unormowania w najbliższym czasie tych wszystkich spraw, których funkcjonowanie w dzisiejszym kształcie paraliżuje nasz zawód.
W ubiegłym roku rozpoczęliśmy wdrażanie w życie ustawy o zakładach leczniczych dla zwierząt. Ustawa ta wymusza podwyższenie standardów warunków, w jakich wykonujemy nasze usługi. Tylko od nas zależy jak zostanie ona skonsumowana . Musimy pamiętać , że zostało nam bardzo mało czasu, żeby dokonać rejestru i kontroli wszystkich zakładów leczniczych dla zwierząt do końca 2005 roku. Została uwolniona od wyznaczania i finansowego rozliczania przez PLWet czynność profilaktycznego szczepienia psów przeciwko wściekliźnie. Lekarze w dużych miastach są bardzo zadowoleni z tego rozwiązania, natomiast lekarze w powiatach ziemskich muszą się sami dyscyplinować ustalając zakres terytorialny prowadzonych przez siebie szczepień. Rada proponuje w tej sprawie odpowiedni projekt uchwały Zjazdu.
Dużym sukcesem zakończyło się staranie lekarzy weterynarii o możliwość wystawiania paszportów dla zwierząt towarzyszących w celach niehandlowych - psów, kotów i fretek. Stanowisko Prezesa Warszawskiej Izby doprowadziło do uchwalenia przez KRL-Wet odpowiedniej uchwały w tej sprawie przy znacznym sprzeciwie kilku kolegów. Trzeba pamiętać , że do 28 września 2004 nie zapadła jeszcze decyzja, kto będzie obsługiwał wystawianie paszportów dla wymienionych zwierzat, gdy wiadomo było że system musi rozpocząć działanie od 01 października 2004 roku. W rozmowach z V-ce Ministrem J. Pilarczykiem,, w obecności przedstawicieli Departamentu Bezpieczeństwa Żywności i Weterynarii oraz GIW, reprezentowałem z kolegą T. Perskiewiczem KRL-Wet. Pomimo , że termin do podjęcia działania był wydawało się beznadziejny , oświadczyłem Ministrowi, że Izba podejmuje się zadania i w ciągu 4 dni uruchomi system wystawiania paszportów w całej Polsce. Przedstawiliśmy Ministrowi warunki, które musi spełnić abyśmy podjęli zadanie. Podjęta przez nas decyzja została źle przyjęta przez Prezesa KIL-Wet. Z korzyści jakie mogą uzyskać lekarze weterynarii, z obsługi paszportów, doskonale zdawał sobie sprawę skarbnik KIL-Wet kolega A. Lisowski , który aktywnie włączył się do wdrażania systemu . Pierwsze wydrukowane w Warszawie, z jednodniowym opóźnieniem, paszporty zostały rozprowadzone przez rady okręgowe Izby i wystawione przez lekarzy weterynarii. W ciągu kilku dni udało nam się sprawnie uruchomić system wydawania paszportów.
Później trzeba było uczestniczyć w pracach legislacyjnych i bronić wcześniej uzyskanych uprawnień samorządu, gdyż w Sejmie różne grupy interesów chciały wyeliminować nas z obsługi systemu paszportowego. Ostatecznie udało się , dzięki intensywnej pracy kilku członków naszej Rady z posłami, obronić w Sejmie uzgodniony z nami wcześniej, rządowy projekt ustawy o paszportach dla zwierząt towarzyszących. Sukces ten w dniu dzisiejszym wyraża się w liczbach – w województwie mazowieckim już 220 lekarzy weterynarii wystawiło ponad 2500 paszportów, przy tym szczepiąc i znakując zwierzęta. Dla wielu jest to znaczące źródło przychodu i stanowi dobrą perspektywę na przyszłość.
Pamiętaliśmy zawsze o naszych Seniorach i wspomagaliśmy ich inicjatywy. W Święto Zmarłych byliśmy na grobach lekarzy weterynarii , którzy od nas odeszli.
Rada wykorzystywała fundusz Koleżeńskiej Kasy Zapomogowej do wspierania koleżanek i kolegów oraz ich rodzin będących w trudnej sytuacji życiowej.
Przez kolejne lata, w ramach posiadanych środków ze składek członkowskich, ubezpieczaliśmy w zakresie OC wszystkich lekarzy weterynarii systematycznie płacących składki.
Podjęliśmy współpracę z Polskim Towarzystwem Nauk Weterynaryjnych w celu pogłębiania wiedzy lekarzy weterynarii i większej integracji ze środowiskiem naukowym. Byliśmy współorganizatorami konferencji , seminariów, warsztatów i szkoleń. Przy tak rozbudowanym prawie weterynaryjnym należy w najbliższym czasie podjąć szersze szkolenia w zakresie znajomości prawa i wdrożyć permanentne szkolenie lekarzy weterynarii.
Jestem zdania, że nasza korporacja powinna być apolityczna. Wiadomo, że każdy z nas ma różne poglądy i sympatie polityczne. I trzeba to uszanować. Nie wolno jednak tych preferencji przenosić na grunt naszego Samorządu. Zwykle kierujemy się w naszym postępowaniu interesem ogólnospołecznym, narodowym, regionalnym i zawodowym – korporacyjnym. Powinniśmy popierać tych polityków, którzy rozumieją zadania naszego zawodu, pomagają w osiąganiu naszych celów i nie przeszkadzają nam. Listę senatorów i posłów , którzy z nami współpracowali w kończącej się kadencji zamieszczamy w naszym sprawozdaniu. Kilku posłów przedstawiło w Sejmie RP interpelacje w naszych sprawach.
Przed naszym Samorządem jest i będzie wiele nowych zadań. Musimy być cierpliwi i konsekwentni w tym co robimy i do czego dążymy. Musimy bronić naszych miejsc pracy oraz poszukiwać nowych możliwości zatrudnienia. Powinniśmy stale podnosić nasze kwalifikacje i jakość świadczonych usług. Wybierać samorząd, który będzie nas godnie reprezentował. Nie powinniśmy bać się walczyć o nasze słuszne sprawy i godne warunki pracy. Wielu osobom w naszym kraju nie zależy na samorządach zawodowych. Przygotowywana jest ustawa o zawodach regulowanych zaufania publicznego tzw „ustawa kagańcowa”, z której wykreślono samorząd lekarzy weterynarii. Przy okazji krytyki samorządów zawodowych mówi się o monopolu korporacyjnym. Znając te zagrożenia powinniśmy wiedzieć, że chodzi tu o przejęcie całkowitego władztwa przez administrację państwową i ręczne sterowanie ludźmi, co doskonale znamy z przeszłości. Poprzez naszą postawę przyczyniajmy się do wzmocnienia naszego Samorządu, wpisanego w demokratyczną strukturę kraju i wykazujmy jak największą aktywność, gdyż w przypadku naszego podzielenia nikt się o nas nie upomni.
Należy pamiętać, że weterynaria polska stanowi jeden organizm złożony z lekarzy wolnej praktyki, lekarzy zatrudnionych w inspekcji, laboratoriach, na uczelniach i innych firmach. Żadna z tych grup nie może być dyskryminowana, poniżana i szantażowana. Ten kto będzie chciał nas podzielić będzie działał na nasza szkodę.
Kończąc chciałbym podziękować za współpracę wszystkim członkom Rady, pracownikom biura WIL-Wet , wszystkim Osobom , które wspomagały Nasz Samorząd oraz władzom Wydziału Medycyny Weterynaryjnej i SGGW za wieloletnią gościnność i życzyć Wszystkim Wszelkiej Pomyślności.
PREZES
dr Tadeusz Jakubowski
Sprawozdanie Komisji ds. Diagnostyki Laboratoryjnej WIL-W za rok 2004
Sprawozdanie z pracy Komisji ds. Diagnostyki Laboratoryjnej przy Warszawskiej Izbie Lekarsko-Weterynaryjnej za rok 2004
W 2004 roku rozpoczęłam organizację warsztatów laboratoryjnych. Odbywają się one pod patronatem i przy wsparciu Warszawskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej.
Spotkania odbywają się w Zakładzie Diagnostyki Laboratoryjnej i Klinicznej Katedry Nauk Klinicznych Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW. Zajęcia przygotowuję i prowadzę wraz z dr. Andrzejem Degórskim z Zakładu Patofizjologii Katedry Nauk Przedklinicznych. Przeznaczone są one dla lekarzy weterynarii:
1) prowadzących duże laboratoria analityczne, do których materiał biologiczny dowożony jest z terenu jednej dzielnicy, całego miasta lub regionu, oraz
2) obsługujących punkty analityczne przy lecznicach weterynaryjnych.
Dotychczas odbyły się trzy edycje warsztatów poświęconych badaniu układu czerwonokrwinkowego oraz dwie dotyczące badania układu białokrwinkowego, trzy kolejne spotkania warsztatowe są w trakcie organizacji. Do chwili obecnej w szkoleniach uczestniczyło ponad 140 osób.
Informacja o warsztatach dociera do lekarzy za pośrednictwem ogłoszeń w Życiu Weterynaryjnym.
Przewodnicząca
Komisji ds. Diagnostyki Laboratoryjnej
przy Warszawskiej Izbie Lekarsko-Weterynaryjnej
dr hab. Anna Winnicka prof. SGGW
Warszawa, 10 04 2005
Sprawozdanie Okręgowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej (2001-2005)
W okresie sprawozdawczym Rada pracowała w następującym składzie:
Prezes: Tadeusz Jakubowski
Wiceprezesi: Jan Prandota (do czerwca 2002), Józef Białowąs, Andrzej Gotz (do grudnia 2002), Wiesław Łada, Marek Mastalerek, Czesław Żurawski
Skarbnik: Hanna Łubińska
Sekretarz: Krzysztof Anusz
Członkowie: Zofia Batorczak, Jerzy Chodkowski, Zdzisław Gajewski, Jacek Gruszczyński, Cezariusz Hułas (do czerwca 2004), Zbigniew Jarocki, Edmund Matey, Adam Meyer, Andrzej Niziński, Marek Radzikowski, Marek Sankiewicz, Anna Staszewska
W latach 2001-2005 odbyło się 31 posiedzeń Okręgowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej. Rada podjęła w tym czasie 693 Uchwały, w tym w okresie 2004-2005 318.
W Krajowej Radzie Lekarsko-Weterynaryjnej Warszawską Izbę Lekarsko-Weterynaryjną reprezentowali: Tadeusz Jakubowski, Krzysztof Anusz, Jan Prandota ( do czerwca 2002)
Tematyka posiedzeń Okręgowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej w okresie kwiecień 2004 - kwiecień 2005:
- analiza sytuacji prawnej, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki związanej z wyznaczeniami i w tym kontekście z zawieraniem umów
- przygotowania do procesu wydawania paszportów weterynaryjnych przez Biuro Izby
- uchylenie na wniosek Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów Uchwały Nr1450/2002/III z dnia 17 czerwca 2002 r. w sprawie ustalenia wzorcowych nieurzędowych cen minimalnych na usługi weterynaryjne w aglomeracji miejskiej i poza aglomeracją miejską
- organizacja spotkań informacyjnych dla lekarzy weterynarii członków WIL-W w okresie przed protestem ogólnopolskim dotyczącym sposobu finansowania i zawierania umów na badanie mięsa
- pomoc prawna lekarzom weterynarii, którym Inspekcja Weterynaryjna zalega z płatnościami za zadania z wyznaczenia
- analiza problemów związanych z rozpatrywaniem wniosków o rejestrację Zakładów Leczniczych dla Zwierząt oraz ustalenie systemu kontroli Zakładów aplikujących
- nawiązanie współpracy WIL-W z Oddziałem Warszawskim PTNW
- ocena skuteczności i opłacalności grupowego ubezpieczenia lekarzy weterynarii od odpowiedzialności cywilnej oraz zawarcie odpowiedniej umowy
- wystąpienie do Szefa Służby Cywilnej w sprawie wyjaśnienia statusu lekarzy weterynarii w Korpusie Służby Cywilnej
- organizacja spotkania świątecznego połączonego z uroczystym wręczeniem praw wykonywania zawodu
- omawianie zagadnień i wybór form poparcia działalności Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Wolnej Praktyki Medicus Veterinarius
- dostarczanie członkom samorządu pełnej informacji o pracach WIL-W poprzez jej stronę internetową
- rozpatrywanie podań członków WIL-W o obniżenie, rozłożenie na raty, zwolnienie z płacenia składki
- opiniowanie i przyznawanie zapomóg dla lekarzy weterynarii lub ich rodzin
- przyjęcia nowych członków WIL-W, powoływanie komisji egzaminacyjnych i egzaminowanie lekarzy weterynarii, którzy utracili prawo wykonywania zawodu
- przygotowanie wniosków o przyznanie odznaki „Meritus-zasłużony dla Samorządu Lekarzy Weterynarii” oraz Odznaki Honorowej „Zasłużony dla Rolnictwa
- organizacja warsztatów laboratoryjnych : „Badanie układu czerwonokrwinkowego” (3 zjazdy); „Badanie układu białokrwinkowego” (2 zjazdy)
Tematyka posiedzeń Okręgowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej w latach 2001-2004:
- omawianie cennika czynności urzędowych z postulowaniem jego urealnienia poprzez podwyższenie cen, utworzenie cennika cen minimalnych na usługi nieurzędowe
- sporny problem podatku VAT przy badaniu mięsa
- organizacja szczepień przeciwko wściekliźnie
- współpraca WIL-W z Wydziałem Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie, między innymi w sprawie pomocy w organizacji staży dla absolwentów
- utworzenie Komisji ds. diagnostyki laboratoryjnej w związku z uruchamianiem systemu akredytacji laboratoriów oraz badań międzylaboratoryjnych
- przygotowanie ankiety o usługach laboratoryjnych w województwie mazowieckim
- opiniowanie projektów Ustaw w tym Ustawy o zakładach leczniczych dla zwierząt
- spotkanie z Dyrektorem Wojewódzkiego Zakładu Weterynarii dr Ireneuszem Michasiem, w czasie którego omawiano problemy związane z: priorytetami w działalności administracji weterynaryjnej, proponowanymi zmianami organizacyjnymi w administracji weterynaryjnej (pionizacja), znakowaniem zwierząt, funkcjonowaniem zbiornic padliny oraz utylizacji, konfliktem dotyczącym płatności podatku VAT w przypadku badania mięsa, nieopłacalnymi cenami monitoringów
- powołanie zespołów projektodawczych wzorcowych cen minimalnych na usługi stosowane w praktyce weterynaryjnej w aglomeracji miejskiej i poza aglomeracją miejską
- protest przeciwko zapisowi art. 13 ust. 4 projektu ustawy o zakładach leczniczych dla zwierząt i zasadach wykonywania praktyki lekarsko-weterynaryjnej, dyskryminującemu lekarzy weterynarii będących nauczycielami akademickimi
- program znakowania bydła: spotkanie z dr Bogdanem Twarowskim z AR i MR oraz Grzegorzem Kurkowskim z mazowieckiej AR i MR, podczas którego zapoznano się ze stopniem realizacji programu, cenami za usługę oraz innymi sprawami organizacyjnymi
- opiniowanie Ustawy Prawo Farmaceutyczne, z udziałem lekarzy wolnej praktyki oraz prowadzącymi hurtownie leków, zaniepokojonymi biernością Izby Krajowej w trakcie prac Komisji Sejmowej nad w/w Ustawą
- monitorowanie „sprawy techników”
- problemy akredytacji Zakładów Higieny Weterynaryjnej oraz strategii rozwoju urzędowych laboratoriów weterynaryjnych
- organizacja szkoleń o następującej tematyce:
- Patologia okresu okołolęgowego strusi
- Aktualne problemy diagnostyki i terapii chorób gołębi
- Praktyczna interpretacja wyników monitoringu serologicznego w drobiarstwie
- Najczęściej występujące w Polsce choroby psów przenoszone przez kleszcze – problemy z rozpoznawaniem i postępowaniem
- Choroby zwierząt przenoszone przez kleszcze – rozpoznawanie i postępowanie
- Syndrom urologiczny kotów
- Proces starzenia się mózgu u psów – diagnostyka oraz postępowanie terapeutyczne
- organizacja i współorganizacja konferencji naukowych:
- XXXII Annual Meeting of ESNA (European Society For New Methods in Agricultural Research, 10–14 września 2002, Warszawa
- Doroczny Przegląd Dorobku Studenckich Kół Naukowych SGGW, 25-27 październik 2002
Sprawozdanie Komisji Lekarzy Wolnej Praktyki
Od ostatniego zjazdu odbyły się 4 spotkania Komisji:
15 czerwca – wspólne spotkanie z kolegami ze stowarzyszenia Lekarzy Wolnej Praktyki w celu omówienia postulatów do GIW w sprawie zmiany niekorzystnych rozwiązań dla lekarzy wolnej praktyki, powstałych po pierwszym maja 2004 roku
9 sierpnia – uczestnictwo w proteście lekarzy weterynarii pod Ministerstwem Rolnictwa
15 listopada – opracowanie pisma do Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej o podtrzymaniu apelu o nie podpisywaniu żadnych umów przy wykonywaniu przy wykonywaniu czynności urzędowych przez lekarzy weterynarii i podjęciu działań, w trybie pilnym, zmierzających do zmian prawa niekorzystnego dla lekarzy
18 styczeń 2005 – omówienie zbliżających się wyborów na delegatów na Zjazd. Uczestnictwo w wyborach w celu zachęcenia lekarzy wolnej praktyki do większego zaangażowania się w prace Izby Lekarskiej
Przewodniczący Komisji Lekarzy Wolnej Praktyki
Wiesław Łada
Sprawozdanie Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej WIL-W
Warszawa, dn. 23 03 2005 r.
Sprawozdanie Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej Warszawskiej Izby Lekarsko – Weterynaryjnej z działalności w III kadencji
W okresie sprawozdawczym do Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej Warszawskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej wpłynęło 99 skarg (łącznie z tymi, które pozostały nie zakończone po II kadencji)
Dotyczyły one następujących spraw:
• 11 - związanych z konfliktami między lekarzami weterynarii –(dotyczących problemów z wyznaczeniami powiatowych lekarzy weterynarii),
• 1 - związana z obrotem produktami leczniczymi,
• 68 - związanych z błędem w sztuce lekarsko – weterynaryjnej,
• 2 - związane z odmową udzielenia pomocy lekarsko – weterynaryjnej,
• 17 - innych ( dotyczyły one m.in. niepłacenia składek członkowskich na rzecz Warszawskiej Izby Lekarsko – Weterynaryjnej, zbyt wysokiej zdaniem właściciela opłaty za wykonaną usługę lekarsko – weterynaryjną, działania lekarza weterynarii niezgodne z Ustawą o zakładach leczniczych dla zwierząt, uchylania się lekarzy weterynarii od uregulowania należności w hurtowni weterynaryjnej, „jakie są granice reklamy usług lekarsko – weterynaryjnych?”, nie wydania dokumentacji lekarsko – weterynaryjnej właścicielowi zwierzęcia, lekceważenia samorządu lekarsko – weterynaryjnego poprzez niestawiennictwo na wezwania Rzecznika – sprawa wszczęta z urzędu.
Rozpatrując ww. skargi Rzecznik wydał 18 postanowień o odmowie wszczęcia postępowania wyjaśniającego, na które wniesiono 4 zażalenia do Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej. Okręgowy Rzecznik wydał 43 postanowień o umorzeniu postępowania wyjaśniającego, na które wniesiono 7 zażaleń do Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej. W związku przychyleniem się do zażalenia i uchyleniem postanowienia przez Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej prowadzone są 4 sprawy. Okręgowy Rzecznik skierował 17 wniosków o ukaranie do okręgowego sądu lekarsko – weterynaryjnego. 1 sprawa została przekazana do dalszego rozpatrywania do KROZ, gdyż lekarz weterynarii, którego dotyczyło postępowanie był członkiem Rady WIL-Wet i jednocześnie członkiem Komisji Rewizyjnej Krajowej Izby Lekarsko- Weterynaryjnej.
1 sprawa została przekazana do Warmińsko – Mazurskiej Izby Lekarsko – Weterynaryjnej. Okręgowy Rzecznik otrzymał 1 sprawę do dalszego rozpatrzenia z Zachodnio – Pomorskiej Izby Lekarsko - Weterynaryjnej. W trakcie prowadzenia jednej ze spraw okazało się, że technik weterynarii wykonuje czynności do których uprawnieni są wyłącznie lekarze weterynarii – sprawa została przekazana Radzie WIL-Wet.
Aktualnie w trakcie prowadzenia jest 19 spraw.
Łącznie do biura Okręgowego Rzecznika wpłynęło 450 pism a wysłano 895 pism. Przeprowadzono 276 przesłuchań.
Na zakończenie pragnę podziękować moim Zastępcom lekarzom weterynarii: Michałowi Olszewskiemu, Stanisławowi Tęsiorowskiemu, Przemysławowi Laudańskiemu, Robertowi Janikowi za bardzo dobrą współpracę i wkład w pracę Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej Warszawskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej.
Dziękuję również lek. wet. Sylwii Rytych za bardzo sumienne i odpowiedzialne prowadzenie biura Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej Warszawskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej, w tym pełnienie funkcji protokólantki podczas 276 przeprowadzonych przesłuchań.
Sprawozdanie z działalności Komisji Rewizyjnej Okręgowej Warszawskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej za lata 2001-2004
Warszawa 13.04.2005
Komisja w składzie:
• przewodniczący lek. wet. Jerzy Sowula
• sekretarz lek. wet. Andrzej Koryś
• członek lek. wet. Krzysztof Miszczuk
W okresie sprawozdawczym Komisja Rewizyjna Warszawskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej odbyła jedenaście posiedzeń. W trakcji posiedzeń Komisja skontrolowała działalność Rady Warszawskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej, ze szczególnym uwzględnieniem gospodarki finansowej. Przewodniczący komisji brał udział w większości posiedzeń Rady WIL - Wet. w Warszawie. Warszawska Izba Lekarsko-Weterynaryjna prowadziła gospodarkę finansową w oparciu o budżety zatwierdzone na Zjazdach delegatów Warszawskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej.
Do Izby Krajowej odprowadzano należną część składki. Należności te są odprowadzane na bieżąco. Na posiedzeniu w dniu 19.02.05 Komisja zapoznała się z opinią biegłego powołanego przez sąd na wniosek Krajowej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej. Biegły wydał opinię dotyczącą roszczeń Krajowej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej o kwotę w wysokości 207.755,00 zł. od WIL- Wet. Opinia biegłego wskazuje, że to Krajowa Izba Lekarsko – Weterynaryjna jest winna pieniądze Warszawskiej Izbie Lekarsko – Weterynaryjnej. Na koniec 2004 roku na koncie Warszawskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej znajdowało się 210.801,30 zł. Na koncie KKZ na koniec 2004 roku znajdowało się 46.127,41 zł. Telefony komórkowe używane są zgodnie z podjętą uchwałą. Zadłużenie członków Izby wynosi 735.847,06 zł. Rada czyni starania odzyskania tych należności. Podkreślić należy, że rok 2004 został zamknięty zyskiem bilansowym w wysokości 99.789,87 zł.
Rada WIL - Wet w miarę potrzeb dokonywała urealnienia budżetu w poszczególnych pozycjach. Komisja dokonała wyrywkowej kontroli faktur i rachunków, komisja nie wnosi zastrzeżeń do prowadzenia gospodarki finansowej.
Na uwagę zasługuje zaangażowanie Prezesa oraz członków Warszawskiej Rady Lekarsko - Weterynaryjnej w rozwiązywaniu problemów nurtujących środowisko weterynaryjne w całej Polsce. Brali oni udział w posiedzeniach podkomisji i komisji Sejmowych oraz konferencjach uzgodnieniowych w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Dzięki temu Lekarze Weterynarii uzyskali w drodze ustawy prawo wystawiania paszportów dla zwierząt towarzyszących. Na wniosek WIL - Wet. został utrzymany obowiązek szczepienia psów przeciw wściekliźnie bez obciążenia biurokratycznego z możliwością wykonywania tych czynności przez zakłady lecznicze dla zwierząt. Członkowie Rady zaangażowali się w tworzenie nowych regulacji prawnych, które miałyby na celu poprawę warunków na jakich wyznacza się prywatnych lekarzy weterynarii do działań urzędowych, w tym bardziej satysfakcjonującego wynagrodzenia za czynności zlecone. Członkowie Okręgowej Rady wspierali strajkujących oraz w inny sposób wyrażających swoje niezadowolenie kolegów z sytuacji w weterynarii. Jest to tym bardziej godne zauważenia, że nie wszystkie Izby Okręgowe zachowały się podobnie. Ponadto Komisja zapoznała się z projektem budżetu na 2005 rok. Komisja pozytywnie opiniuje projekt budżetu.
Komisja wnioskuje o udzielenie absolutorium ustępującej Radzie Warszawskiej Izby Lekarsko – Weterynaryjnej.
Wyjaśnień udzielali:
Skarbnik WIL-Wet. – Hanna Łubińska
Księgowa WIL-Wet. – Jadwiga Wałdykowska
Przewodniczący Komisji: Jerzy Sowula